Άρθρο της Αγγελικής Χατζηαναστασίου με αφορμή το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του νερού, που βλέπει το νερό καθαρά σαν εμπόρευμα και όχι σαν αγαθό.
Γράφει η Αγγελική Χατζηαναστασίου*
Οι πολύμορφες κινητοποιήσεις των εργαζομένων των ΔΕΥΑ που αντιδρούν με αφορμή το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του νερού που προωθεί η κυβέρνηση, οδήγησαν την κυβέρνηση σε ελιγμό με αναβολή στην ψήφιση του νομοσχεδίου, που όμως δεν πρέπει να δημιουργεί κανέναν εφησυχασμό αφού θα το ξανακαταθέσει την επόμενη βδομάδα.
Παράλληλα οδήγησαν σε δηλώσεις και ανακοινώσεις όψιμων υποστηρικτών των δημοσίων αγαθών. Σίγουρα χρειάζεται μεγάλη δόση υποκρισίας ώστε αυτοί που στηρίζονται και στηρίζουν κόμματα που ιδιωτικοποιούν από τους σιδηροδρόμους, μέχρι και τα ογκολογικά νοσοκομεία Παίδων, να εμφανίζονται ως υποστηρικτές των δημοσίων αγαθών.
Προφανώς υποκριτικά διακηρύσσουν το δικαίωμα στο νερό και ταυτόχρονα υπερασπίζονται τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς των δημόσιων υπηρεσιών, υπερασπίζονται το υπερμνημόνιο - Ταμείο Ανάκαμψης, προαπαιτούμενο του οποίου αποτελεί και αυτό το νομοσχέδιο.
Ωστόσο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί τυχαίο ότι τέτοιες δηλώσεις, στήριξης των δημόσιων αγαθών, έγιναν μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών για το έγκλημα στα Τέμπη.
Είναι η οργή και η αγανάκτηση του λαού ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στο σύστημα που έχει σαν γνώμονά του το κέρδος, που τους αναγκάζει, όλους, να φορέσουν το προσωπείο του προστάτη των δημοσίων αγαθών και να διαφοροποιηθούν στα λόγια από την κεντρική πολιτική των κομμάτων που τους στηρίζουν.
Ο λαός όμως έχει αποκτήσει εμπειρία, έχει νιώσει στο πετσί του, και τον πόνο, και την οδύνη που έχουν προκαλέσει οι πολιτικές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και γνωρίζει πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που, και σε κεντρικό, αλλά και σε τοπικό επίπεδο, τις εφαρμόζουν.
Όσο αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν προήλθε από παρθενογένεση, αλλά αξιοποιώντας το έδαφος που είχαν διαμορφώσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όταν για παράδειγμα, οδηγούσαν την ΕΥΔΑΠ και την ΕΔΥΑΘ στο χρηματιστήριο, όπως έγινε και με τη ΔΕΗ, με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ που την ψήφισαν όλοι, με τα 14 αεροδρόμια κ.λπ. Σε αυτό το έδαφος προωθείται από τη σημερινή κυβέρνηση ακόμα περισσότερο η εμπορευματοποίηση του νερού και η διαχείριση των αστικών αποβλήτων.
Η είσοδος των ιδιωτών στο κερδοφόρο αυτό πεδίο θα διαμορφώσει μια ακόμα χειρότερη κατάσταση από αυτή που υπάρχει σήμερα για τα λαϊκά στρώματα που θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά το νερό και τις υπηρεσίες αποχέτευσης, αφού ο ρόλος της νέας ρυθμιστικής αρχής θα είναι η κοστολόγηση και τιμολόγηση του νερού με προκαθορισμένα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Άλλωστε η ευρωπαϊκή οδηγία-πλαίσιο για το Νερό 60/2000 που άνοιξε το δρόμο για την είσοδο ιδιωτών στη διαχείριση του νερού , στην οποία «πατάει» το νομοσχέδιο της κυβέρνησης και την ψήφισαν όλα τα κόμματα που υποκλίνονται στην ΕΕ, πρακτικά δεν αφήνει περιθώρια κοινωνικής τιμολογιακής πολιτικής.
Αλλά και το γεγονός πως όλες οι ΔΕΥΑ είναι επιχειρήσεις και λειτουργούν με τη λογική του κόστους – οφέλους, δεν παρέχουν το νερό στους δημότες σαν κοινωνικό αγαθό αλλά ως εμπόρευμα με υψηλές χρεώσεις και υποβαθμισμένες υπηρεσίες.
Σταθερή θέση του ΚΚΕ διαχρονικά είναι ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και είναι αδιανόητο να εντάσσεται στη λογική της κερδοφορίας. Όμως στις σημερινές συνθήκες που όλα υποτάσσονται στο κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων, μόνο μέσα από τον οργανωμένο αγώνα θα διεκδικηθεί η υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει φθηνά, ποιοτικά και καθολικά τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης.
Κόμματα, στελέχη και υποψήφιοι που εμφανίζονται ως υπερασπιστές στον παραπάνω αγώνα ενώ την ίδια ώρα αποδέχονται την επιχειρηματική δράση, μόνο υποκριτές μπορούν να χαρακτηριστούν. Ο λαός να μην παρασυρθεί από τέτοιες αποπροσανατολιστικές δηλώσεις και ανακοινώσεις και να διεκδικήσει απόσυρση τώρα του αντιδραστικού νομοσχεδίου.
Το ΚΚΕ με συνέπεια θα είναι στη πρώτη γραμμή και αυτού του αγώνα βάζοντας στο προσκήνιο τη μόνη ρεαλιστική φιλολαϊκή πρόταση για αποκλειστικά κρατική, ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τη διασφάλιση επάρκειας και ποιότητας και την αξιοποίησή τους για φθηνό, ελεγμένο και ποιοτικό νερό που θα καλύπτει τις ανάγκες του λαού με γνώμονα την κοινωνική ευημερία και την προστασία του περιβάλλοντος.
*Η Χατζηαναστασίου Αγγελική είναι λογίστρια και υποψήφια Βουλευτής του ΚΚΕ στο νομό Αργολίδας
Δημοσίευση σχολίου