Ένας χρόνος χωρίς τον Οδυσσέα. Τον ακούραστο δάσκαλο, τον αξιόλογο συγγραφέα, τον άνθρωπο του πολιτισμού, τον συνάδελφο, τον φίλο, τον ξεχωριστό πολίτη του Άργους.
Ο Οδυσσέας βρέθηκε στο Άργος έπηλυς πριν 45 χρόνια εξαιτίας της Καίτης, της αγαπημένης του συζύγου. Δημιούργησε στο Άργος μια θαυμάσια οικογένεια με δύο υπέροχα παιδιά, τη Βερονίκη και τον Βαγγέλη. Ρίζωσε σ’ αυτή την πόλη και την υπηρέτησε καλύτερα και από τους ντόπιους. Συνδέθηκε τόσο με τους Αργείτες, που πολλοί αντιλαμβάνονταν ότι δεν είναι ντόπιος από την παρουσία του στις εκδηλώσεις Κρητικών συλλόγων και από το κρητικό του όνομα.
Δίδαξε κοντά 40 χρόνια σε σχολεία του Άργους και αναδείχτηκε σε έναν ξεχωριστό φιλόλογο, που τον λάτρεψαν οι μαθητές του και τον εκτίμησαν οι συνάδελφοί του, ενώ η τοπική κοινωνία του απέδωσε το σεβασμό και την αγάπη της. Ακούραστος δάσκαλος, έδινε και την ψυχή του στους μαθητές του. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια, με τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, δεν έπαψε να κάνει κάθε μέρα με δυσκολία στο βηματισμό του το δρομολόγιο από το σπίτι στο σχολείο και στους αγαπημένους του μαθητές. Καλόγνωμος και συνεργάσιμος με τους γονείς τους, πάντα πρόθυμος να τους βοηθήσει στο δύσκολο έργο της αγωγής των παιδιών τους. Πάντα με το χαμόγελο και τον καλό λόγο για τους συναδέλφους του, φιλότιμος και συνεργάσιμος χωρίς εγωισμούς, διαχωρισμούς και μνησικακία.
Υπηρέτησε το Άργος και την Αργολίδα ως άνθρωπος των γραμμάτων και του πνεύματος με τεράστια προσφορά στον πολιτισμό της. Συνέβαλε στην ιστορία της με το ιστορικό μυθιστόρημα «Ο εξωλέστατος», που αναφέρεται στη δράση και τη δολοφονία του πρωτεργάτη της Ελληνικής Επανάστασης στην Ύδρα Αντώνη Οικονόμου. Υπηρέτησε το θέατρο με την κωμωδία «Γλυκιά μου Σοφία», παράσταση που απέσπασε ειδική διάκριση στους περιφερειακούς θεατρικούς αγώνες το 2002, με το μονόπρακτο «Η συνάντηση» και με την ενεργή συμμετοχή του σε κάθε θεατρικό δρώμενο της Αργολίδας.
Έγραψε με τους μαθητές του το βιβλίο «Γνωριμία με το Άργος» από αγάπη προς αυτούς και προς το Άργος όπου έζησε και δίδαξε σε όλη την καριέρα του. Η έκδοση του βιβλίου χρηματοδοτήθηκε από τον Δήμο Άργους, ενώ ο ιστορικός Σύλλογος Αργείων «Ο Δαναός» τον τίμησε για την πνευματική και την κοινωνική του προσφορά. Με το τελευταίο σημαντικό βιβλίο του με τίτλο «Στα χνάρια του χθες» δείχνει πόσο μελέτησε, αγάπησε και εκτίμησε την ιστορία και τη λαογραφία του τόπου, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του.
Δεν ξέχασε, βέβαια, ποτέ και την πατρίδα του, την Κρήτη, στην οποία αναφέρονται τα έργα παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας «Ο κόσμος τη Καστανούλας», «Τα παράξενα ανθρωπάκια, οι Δροσουλίτες» και «Ο κυνηγός των μαργαριταριών», βιβλία με σημαντική εκδοτική επιτυχία και μεγάλη αναγνωσιμότητα.
Όσοι όμως τον ζήσαμε από κοντά και συνεργαστήκαμε μαζί του κρατάμε στη μνήμη μας τον άνθρωπο και καλό φίλο Οδυσσέα. Έναν Οδυσσέα καλόκαρδο και χαμογελαστό. Καταδεχτικό και πάντα πρόθυμο να ακούσει και να βοηθήσει σε κάθε δυσκολία. Με σπάνια ενσυναίσθηση, ευχάριστος στην παρέα, χωρίς εγωισμούς και πάθη. Μοναδικό του πάθος η δίψα για ζωή και δημιουργία. Ένας ανυποχώρητος εργάτης της αποστολής που ένιωθε ότι του ανέθεσε η ζωή και το καθήκον του ως ανθρώπου, επιστήμονα και πολίτη. Από τους τυχερούς εκείνους ανθρώπους που μπορούν να υπερηφανευτούν ότι δεν ξόδεψαν τη ζωή τους σε μικρά και ασήμαντα. Την εκμεταλλεύτηκαν για να υπηρετήσουν τα μεγάλα και τα σπουδαία. Και κατάφεραν στο τέλος να μην περάσουν απαρατήρητοι, αλλά να γράψουν τη δική τους ιστορία, να αφήσουν το αποτύπωμά τους στην κοινωνία και το έργο τους στη μνήμη των νεότερων, που θα τους μνημονεύει για πάντα.
Έτσι ήσουν, έτσι σε ζήσαμε, έτσι θα σε θυμόμαστε για πάντα αξέχαστε φίλε και συνάδελφε Οδυσσέα.
Δημοσίευση σχολίου