Μαρία Αλημπέρτη | Τουριστική ανάπτυξη για ποιον;

 

*Γράφει η Μαρία Αλημπέρτη

Για το ΚΚΕ και τη Λαϊκή Συσπείρωση   δεν μπαίνει ζήτημα ούτε αφορισμού της τουριστικής οικονομικής δραστηριότητας ούτε υιοθέτησής της σε αντίθεση και σε βάρος άλλων κλάδων της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής, του εμπορίου των προϊόντων τους ή της κρατικής οργάνωσης κοινωνικών υποδομών.

Σε τοπικό επίπεδο η «μονοκαλλιέργεια του τουρισμού» φανερώνει την κατασπατάληση ορισμένων φυσικών πόρων, την καταστροφή του περιβάλλοντος λόγω του ότι η ανάπτυξη ορισμένων υποδομών για την κάλυψη της συγκυριακής ανάπτυξης του αλλοδαπού τουρισμού δε συνοδεύεται από αντίστοιχη ανάπτυξη του συνόλου των υποδομών. Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι να διαμορφώνεται ένας δήμος   με υπέρμετρες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις χωρίς αντίστοιχης δυναμικότητας ενεργειακή, υδροδοτική, αποχετευτική, εσωτερική μεταφορική κάλυψη.

Η υπερσυγκέντρωση τουριστικών επιχειρήσεων σε ορισμένες περιοχές οδηγεί στην εγκατάλειψη άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Τα τελευταία χρόνια επιχειρηματικοί όμιλοι σε συνεργασία με τους Tour-Operators προσφέρουν στους πελάτες ολοκληρωμένο πακέτο που πλήττει ανταγωνιστικά άλλες μικρές επιχειρήσεις του κλάδου, οι οποίες συνδέονται με τον Τουρισμό, όπως είναι τα καταστήματα λαϊκής τέχνης, τα εστιατόρια, τα κέντρα διασκέδασης και αναψυχής κλπ.

 Ένα τέτοιο παράδειγμα προς αποφυγή είναι το επικείμενο έργο της «μαρίνας» στο Ναύπλιο. Η έκταση που παραχωρείται για εκμετάλλευση (μέσω ΣΔΙΤ) είναι 115 στρέμματα όπου  θα κατασκευαστούν οι εγκαταστάσεις ελλιμενισμού τουριστικών σκαφών (μαρίνα) . Στο χώρο αυτό, που είναι στην άκρη του λιμανιού, σχεδιάζεται η κατασκευή ενός   φαραωνικού τύπου  κτιρίου που θα αλλοιώνει το περιβάλλον. Για την κατασκευή του θα χρειαστεί να επιχωθούν 31 στρέμματα ,  θα χρησιμοποιηθούν 43 στρέμματα χερσαίας ζώνης και 72 στρέμματα θαλάσσιας ζώνης. Από το έργο αυτό, που θα μπορεί να φιλοξενεί 210 σκάφη, ελάχιστοι θα ωφεληθούν. Τι έχει να κερδίσει ο δημότης του Ναυπλίου και ιδιαίτερα ο εργαζόμενος από ένα τέτοιο έργο;   Απολύτως τίποτα.

Ένα άλλο τοπικό παράδειγμα εμπορευματοποίησης του τουρισμού είναι το πέρασμα σε ιδιώτες μέσω της ΕΤΑΔ Α.Ε δημόσιων εκτάσεων όπως της Καραθώνας ,  της Ψιλής Άμμου στο Τολό που θα δημιουργήσει  καθεστώς απαράδεκτης εκμετάλλευσης με πανάκριβο αντίτιμο για την εξυπηρέτηση των δημοτών.

Ακόμα και για το πρόσφατα ανακαινισμένο Μπούρτζι που την οικονομική του διαχείριση έχει αναλάβει η ΕΤΑΔ Α.Ε, η οποία προσβλέπει σε οικονομικό όφελος (είσοδος 5 ευρώ ) και σε άλλα κέρδη με την ενοικίαση σε ιδιώτη μέρος του ιστορικού χώρου για δραστηριότητες ψυχαγωγίας.

Έχουμε πολλά γλαφυρά παραδείγματα για την πολιτική που διοχετεύει «ζεστό» χρήμα σε ομίλους... και σε βάρος των αναγκών του λαού. Για παράδειγμα, σήμερα προωθείται μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) το μοντέλο της δήθεν «ποιοτικής» τουριστικής ανάπτυξης το οποίο αυξάνει τα κέρδη των λίγων, παράγοντας ένα τουριστικό προϊόν πολυτελείας που θα είναι απρόσιτο για τους πολλούς, για τον λαό. Για όλους εμάς που δεν μπορούμε πλέον να είμαστε ταξιδιώτες στον τόπο μας.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση  η τουριστική δραστηριότητα δεν πρέπει να υπηρετεί την κερδοφορία των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων, με διαφημιστικές καμπάνιες και προβολές που απέχουν πολύ από τις ανάγκες και τα συμφέροντα των μικρών επιχειρήσεων, των επαγγελματιών του κλάδου. Ούτε βέβαια στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης να απαξιώνονται παντελώς οι χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι με συμβάσεις «μαθητείας», οι ενοικιαζόμενοι από τα δουλεμπορικά γραφεία, που σε συνθήκες απίστευτης εντατικοποίησης δουλεύουν με ολοένα και λιγότερο μισθό, πολλές φορές απλήρωτοι, χάνοντας ένα-ένα τα δικαιώματά τους, εργασιακά και ασφαλιστικά.

Ο τουρισμός μπορεί αντικειμενικά να συμβάλει στη γνωριμία με άλλους λαούς και πολιτισμούς, στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, στην ψυχική και σωματική ευεξία, στη μόρφωση και στη γνωριμία με την ιστορική κληρονομιά της χώρας μας, στην ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού.

Η τουριστική οικονομική δραστηριότητα πρέπει να διασφαλίζει την κάλυψη των προαναφερόμενων αναγκών και να στοχεύει:

•              Στην προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, στην ισορροπία με τη φύση.

•              Στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, στην ανάπτυξη του τουριστικού τομέα σε αναλογία με τη βιομηχανική - αγροτική παραγωγή, τις αναγκαίες υποδομές (ενεργειακές, ύδρευσης, κλπ.).

•              Στην πλήρη - σταθερή εργασία των εργαζομένων του κλάδου, στην προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους.

Οπότε χρειάζεται αλλαγή κατεύθυνσης του τουρισμού  που να εξυπηρετεί τις λαϊκές  ανάγκες και την ποιότητα ζωής των δημοτών και των επισκεπτών με διάφορες παρεμβάσεις και έργα υποδομής στον τόπο μας.

Να ενισχυθούν τα οφέλη και τα προτερήματα του φυσικού και πολιτιστικού μας πλούτου, μέσα στα σχολεία και τις σχολές, με ενίσχυση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων δωρεάν, με γνώση και εξοικείωση των μαθητών με τη φύση και τον πολιτισμό μας. Αυτά φυσικά δεν φέρνουν κέρδος για τους ομίλους, αλλά υπηρετούν το πιο σημαντικό κέρδος για τον ίδιο το λαό μας, την ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητας, της ίδιας της ζωής.

*Η Μαρία Αλημπέρτη είναι εκπαιδευτικός και υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος  στο Δήμο Ναυπλιέων με  τη Λαϊκή Συσπείρωση