Daddy, what'd ya leave behind for me?

 

Πόσο εύκολα νομίζαμε μικροί ότι θα αλλάξει η κοινωνία που ζούμε και πως αυτό αποτυπώνεται σε μία ερώτηση που αποτελεί έναν θρυλικό πλέον στίχο ενός μεγάλου συγκροτήματος

Daddy, what'd ya leave behind for me? ή αλλιώς στα Ελληνικά, «Πατέρα τι άφησες πίσω σου για μένα;», ένας θρυλικός πια στίχος των Pink Floyd που γράφτηκε το 1979, ακριβώς 44 χρόνια πριν και όμως είναι δυστυχώς για όλους εμάς τόσο επίκαιρος μιας που η κοινωνία τόσο εύκολα όσο νομίζαμε μικροί όταν ήμασταν, δεν αλλάζει.

Αυτός ο στίχος μας δείχνει στην ουσία μία ερώτηση που πολλοί από εμάς έχουμε κάνει κατά καιρούς αλλά δυστυχώς όταν κάποιος από τους γονείς μας έχει φύγει πια από την ζωή, και εμείς είμαστε ακόμα εδώ και ζούμε ότι κάποιοι άλλοι άφησαν πίσω τους για εμάς.

Αυτοί οι άνθρωποι όμως δεν είναι άλλοι από τους ίδιους μας τους γονείς οι οποίο παλεύουν πάντοτε για εμάς στην ζωή τους αλλά το θέμα είναι αν σε αυτήν την μάχη τους ακολουθούμε και εμείς.

Η ζωή μας ως μία μάχη επιβίωσης αν δεν είμαστε γόνοι πλουσίων οικογενειών

Γιατί η ζωή όπως άλλωστε και η ίδια μας το έχει αποδείξει είναι ξεκάθαρα μία μάχη επιβίωσης αν δεν έχεις γεννηθεί πλούσιος και με όλα τα προβλήματα λυμένα.

Όμως σε αυτήν την μάχη για την αλλαγή της κοινωνίας μας, όπως την ζούμε εμείς με την καθημερινότητά μας, υπάρχουν και κάποιοι σταθμοί.

Ένας μεγάλος σταθμός στην αλλαγή της κοινωνίας μας που ίσως αγνοούμε ότι υπάρχει

Ένας λοιπόν από τους σταθμούς αυτούς λοιπόν που πιστέψετε είναι πολύ στενά συνδεδεμένος με την κοινωνία μας είναι οι δημοτικές εκλογές.

Θα μου πείτε τώρα και τι σχέση μπορεί να έχει όλο αυτό με το πως θα διαμορφωθεί από εμάς τελικά οι κοινωνία μας.

Και όμως έχει και είναι απόλυτα φανερή, μιας που μέσα από τους δήμους περνάνε πλέον ένα σωρό πράγματα που επηρεάζουν άμεσα την ζωή μας.

Οι ευθύνες όλων των τοπικών, περιφερειακών και δημοτικών αρχόντων

Από που να ξεκινήσουμε τώρα και που θα καταλήξουμε γιατί είναι όλα αυτά τόσα πολλά που δεν ξέρουμε που τελικά θα τελειώσουμε.

Από τους δήμους λοιπόν περνάνε οι συντηρήσεις όλων των δημόσιων κτηρίων και ειδικότερα των σχολείων, οι ασφαλτοστρώσεις και οι συντηρήσεις των οδοστρωμάτων εντός του αστικού ιστού.

Η ύδρευση όλων των περιοχών του δήμου και το νερό που στην περιοχή μας, ευρύτερα σε όλη την Αργολίδα, δεν θεωρείται πόσιμο, αλλά αυτό δεν είναι θέμα μόνο της περιφέρειας αλλά και των Δήμων.

Επίσης τα τελικά ποσά που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε, στους λογαριασμούς του νερού και του ρεύματος, διαμορφώνονται μεταξύ των άλλων και από τα δημοτικά τέλη που εισπράττουν όλοι οι δήμοι από αυτούς.

Επιπλέον τα αντιπλημμυρικά έργα και τα έργα αντιπυρικής προστασίας πάλι δεν αφορούν μόνο τους Περιφερειάρχες αλλά χτυπούν το καμπανάκι και στους Δημάρχους, που είναι επίσης υπεύθυνοι για αυτά εντός όλων των αστικών περιοχών που ανήκουν στους Δήμους τους.

Το κριτήριο της ψήφου μας

Οπότε εδώ τίθεται για όλους εμάς ακόμα ένα ζήτημα, αυτό του κριτηρίου της ψήφου μας.

Το ζήτημα που τίθεται εδώ τώρα λοιπόν μπροστά μας έναν μήνα ακριβώς πριν από τις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη.

Θα ψηφίσουμε αυτήν την φορά με κριτήριο το ποιος θα μας κάνει το ρουσφέτι ή θα κρίνουμε το που θα δώσουμε την ψήφο μας με βάση τις ανάγκες που έχουμε πραγματικά σαν πολίτες και σαν δημότες πιο πολύ αυτού του τόπου;

Είναι ένα ερώτημα που πιστέψτε με αλλά δεν είναι καθόλου ρητορικό αλλά πάρα μα πάρα πολύ αληθινό.

Γιατί από την ψήφο μας εξαρτάται η όποια εξέλιξη θα υπάρξει από εδώ και πέρα στην κοινωνία μας αλλά και στις ζωές μας, αλλά και ποιανών τα συμφέροντα μέσα από τους τοπικούς μας άρχοντες στο τέλος θα εξυπηρετηθούν.

Ο λόγος που γράφω αυτό το άρθρο

Δεν γράφω αυτό το άρθρο με σκοπό να διαβρώσω την άποψη και να κατευθύνω την ψήφο κανενός.

Το γράφω με μοναδικό μου σκοπό να αναδείξω τα πράγματα όπως τα βλέπω εγώ από την σκοπιά μου.


Υ.Γ. Σας αφιερώνω και το τραγούδι των Pink Floyd από το οποίο έχω δανειστεί και τον στίχο ο οποίος αποτελεί τον τίτλο του άρθρου.



Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη