Αποτελεί πρόκληση και εμπαιγμό για τους επαγγελματίες οι δηλώσεις της κυβέρνησης περί δήθεν «φορολογικής δικαιοσύνης». Γιατί το νομοσχέδιό, όχι μόνο δεν εξασφαλίζει φορολογική δικαιοσύνη-καθώς δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική φορολογική δικαιοσύνη στο άδικο και βαθιά εκμεταλλευτικό σύστημα που η κυβέρνηση υπηρετεί - αλλά αντίθετα αποτελεί μία ακόμα σελίδα στην αντιλαϊκή επίθεση που έχει εξαπολύσει ενάντια στα λαϊκά στρώματα. Στην προκειμένη ενάντια στους μικρούς επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, βιοτέχνες, εμπόρους. Δικαίως έχει συναντήσει την οργή τους, δικαίως έχει προκαλέσει αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις, δικαίως ζητάνε την απόσυρσή του.
Στην ίδια κατεύθυνση έχουν κινηθεί και όλες οι άλλες κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, οι κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που σήμερα μάλιστα εμφανίζονται να διαφωνούν με το νομοσχέδιο, αφού βγήκαν από την κυβέρνηση και είναι στην αντιπολίτευση.
Επιβεβαιώνεται από όλα τα στοιχεία και από το σχέδιο του νέου κρατικού προϋπολογισμού, ότι ο λαός -δηλαδή οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και επιστήμονες, η μικρομεσαία αγροτιά- συνεχίζουν να πληρώνουν το 95% των κρατικών φορολογικών εσόδων. Απ' την άλλη, το μεγάλο κεφάλαιο πληρώνει ελάχιστα, μόλις το 5% των φορολογικών εσόδων.
Η πρόταση νόμου, που το ΚΚΕ κατέθεσε τις προηγούμενες μέρες, θέτει ακριβώς αυτό το πλαίσιο προστασίας για τους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες. Την επανένταξη των επαγγελματιών σε αφορολόγητο όριο ύψους 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 για κάθε παιδί. Κατοχυρώνει ως φορολογητέα ύλη αποκλειστικά τα κέρδη μιας μικρής επιχείρησης, μέσω του βιβλίου εσόδων εξόδων και καταργεί κάθε τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης. Επίσης, μια σειρά χαράτσια και κεφαλικούς φόρους, όπως το τέλος επιτηδεύματος.
Το ΚΚΕ απευθύνεται σε όλους αυτούς τους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, επιστήμονες, σε αυτούς που βρίσκονται για μια ακόμα φορά στο στόχαστρο της επίθεσής.
Σε όλους όσοι αισθάνονται ότι στην αρένα της αγοράς και της
κυριαρχίας των μονοπωλίων, με τις αντιλαϊκές πολιτικές που τις συνοδεύουν, η
ανασφάλεια και τα αδιέξοδα είναι πλέον «κανονικότητα» της εγκατάλειψής τους.
Που βλέπουν, πως το εισόδημά τους, οι ανάγκες οι δικές τους και των οικογενειών
τους, βρίσκονται διαρκώς υπό αίρεση. Ότι τα συμφέροντά τους βρίσκονται στον
αντίποδα των στόχων της κυρίαρχης πολιτικής.
Έφτασε η ώρα να αμφισβητήσουν αυτή την πολιτική και τα κόμματα
που την προωθούν. Ο δρόμος της αντίστασης, της οργάνωσης της πάλης, του αγώνα
για την υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος είναι πλέον μονόδρομος. Σε αυτόν τον
δρόμο του αγώνα, μπορούν να συναντηθούν και με τις υπόλοιπες εργατικές λαϊκές
δυνάμεις που πλήττονται από αυτή την πολιτική. Κι εκεί μπροστά βρίσκεται το ΚΚΕ
για να ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής ελπίδας.
Δημοσίευση σχολίου