Βαδίζοντας στα χνάρια στης ιστορίας... περπατώντας στον δρόμο των προτομών...στην συνέχεια συναντάμε την Μαντώ Μαυρογένους

 


Περπατώντας στον δρόμο των προτομών στο Ναύπλιο, μετά τον Λοχαγό Γεώργιο Τσιλκανίδη, προχωρώντας παρακάτω, στον ίδιο πεζόδρομο, συναντάμε την προτομή της Μαντώς Μαυρογένους.

Ποια ήταν όμως η Μαντώ Μαυρογένους;


Η Μαντώ Μαυρογένους ήταν Μυκονιάτισα, που γεννήθηκε στην Τεργέστη της Ιταλίας, το 1796, και πέθανε στην Πάρο το 1840.

Ήταν Ελληνίδα με συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση κατά των Τούρκων το 1821, όπου στο τέλος την πολεμικής σύγκρουσης με τον στρατό των Τούρκων, και την πρώτη απελευθέρωση της Ελλάδας από τον Τουρκικό ζυγό, τιμήθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια, με τον βαθμό της Αντιστρατήγου.


Η δράση της στην Ελληνική Επανάσταση

Εξόπλισε με δικά της έξοδα, πλοία, ιδιωτικά, και ενίσχυσε την αντίσταση των νησιωτών στις Κυκλάδες κατά των Πειρατών, όπου τελικά τους κατεδίωξε και τους ανάγκασε σε υποχρεωτική υποχώρηση.



Στην συνέχεια εξόπλισε και εφοδίασε 150 άνδρες να πολεμήσουν κατά των Τούρκων στην Πελοπόννησο, ενώ αργότερα έστειλε και μία ομάδα 50 ανδρών ως ενίσχυση στην μάχη για την άλωση της Τριπολιτσάς.

Αργότερα έστειλε και μία ακόμη ομάδα 50 ανδρών να πολεμήσει στο πλευρό του Νικηταρά, στην μάχη των Δερβενακίων.

Τα τελευταία της χρόνια και η δίωξη από τον Κωλέττη

Μετά τον χωρισμό της και την διάλυση του αρραβώνα της με τον Δημήτριο Υψηλάντη, σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, επέστρεψε στο Ναύπλιο σε κατάσταση εξαθλίωσης και χωρίς να λαμβάνει κάποια τιμητική σύνταξη για την προσφορά της στον αγώνα των Ελλήνων κατά του Τουρκικού Ζυγού, ζώντας απλά με ένα οικονομικό βοήθημα, που δίνονταν τότε, στους λεγόμενους «Απόμαχους της ζωής», ζούσε κυριολεκτικά μέσα στην φτώχεια.

Μετά τον θάνατο του Δημητρίου Υψηλάντη, με ενέργειες του Ιωάννη Κωλέττη, εξορίστηκε από το Ναύπλιο και μετακόμισε αρχικά στην Μύκονο και μετέπειτα στην Πάρο, εκεί είχε και κάποιους συγγενείς, όπου και πέθανε τον Ιούλιο του 1840, από τυφοειδή πυρετό.


Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη