Ένα είναι το πρόβλημα και μία η λύση του: Εθνικός δρόμος Ναύπλιο - Δρέπανο - Ίρια - Σαλάντι - Κρανίδι. ΟΧΙ η θαλάσσια συγκοινωνία Κοιλάδας - Ναυπλίου.

 

Από το μπλογκ της Παράταξης "Ερμιονίδα Βήμα στο Αύριο" του κυρίου Μαργέτα:

"Στην έκτακτη συνεδρίαση της 6ης Φεβρουαρίου 2024, του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας, σχετικά με τη συμμετοχή του Δήμου Ερμιονίδας στην Ολοκληρωμένη Χωρική Επέμβαση (Ο.Χ.Ε) Επιδαύρου- Ερμιονίδας- Ναυπλίου, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος της (Ε.Π) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 2021-2027 η Παράταξή μας υποστήριξε τα παρακάτω:
---------------

.......... Η Αργολίδα θα πρέπει να αναδειχθεί ως ενιαία τουριστική ενότητα, έτσι, ώστε ο επισκέπτης του Πόρτο-Χελίου να μπορεί άνετα να επισκεφτεί τις Μυκήνες και αντιστρόφως, ο επισκέπτης του Ναυπλίου να επισκεφθεί την Ερμιονίδα κ.ο.κ.

Εκτός όμως από το οδικό δίκτυο, αφού έχουμε την ευτυχία ο Δήμος μας να περιβρέχεται από θάλασσα, με εξαιρετικού κάλλους λιμάνια, είναι αδήριτη ανάγκη να αναπτυχθούν οι θαλάσσιες συγκοινωνίες κυρίως στον τομέα του τουρισμού και να βοηθήσουν στην ενοποίηση του τουριστικού προϊόντος στην Αργολίδα.

Για παράδειγμα, η Κοιλάδα αποτελούσε επίνειο του Κρανιδίου και με θαλάσσια συγκοινωνία ένωνε την Ερμιονίδα με την υπόλοιπη Αργολίδα (Ναύπλιο, Τολό, Δρέπανο κ.ο.κ) και είναι γνωστό ότι μέχρι τη δεκαετία του εξήντα αποτελούσε τον κύριο τρόπο επικοινωνίας με την Αργοναυπλία."

- - - - - - - - - - - - -

Η σύνδεση της Κοιλάδας με το Ναύπλιο με καΐκι βέβαια και όχι με πλοίο - θαλάσσια συγκοινωνία, ήταν λύση ανάγκης για την εποχή την παλιά. Φανταστείτε μεταφορά αρρώστων και ετοιμόγεννων γυναικών με καΐκι προς Νοσοκομείο Ναυπλίου, και θα καταλάβετε. Και ο γράφων έτσι πήγε ... να γεννηθεί στο Ναύπλιο στην κοιλιά της μάνας του και μετά άκουγε μια ζωή για το τι τραβήξαμε κατά το ταξίδι.

Για σήμερα δεν είναι λύση. Δεν έχει κανένα μέλλον συγκοινωνία θαλάσσια μεταξύ Κοιλάδας - Ναυπλίου ούτε για τουριστικούς λόγους. Η απόσταση είναι 20 ναυτικά μίλια. Με φλάιν το ταξίδι είναι 3/4 της ώρας και με το χρόνο επιβίβασης - αποβίβασης φτάνει 1 ώρα και 10 λεπτά, για αυτόν που μένει στη Κοιλάδα. Με προορισμό Κρανίδι, Πορτοχέλι, Δίδυμα, Φούρνοι, Ερμιόνη, βάλτε και 20 λεπτά παραπάνω. Όσο για Θερμήσι, Ηλιόκαστρο άλλα 3/4 της ώρας. Χώρια που πρέπει να αφήσεις το αμάξι σου στη Κοιλάδα και να επιστρέψεις πάλι να το πάρεις. Εδώ και ορισμένα χρόνια κόπηκε και το δρομολόγιο των φλάιν που από Σπέτσες πήγαιναν Μονεμβασιά, ως ασύμφορο παρόλο που "ενοποιούσε το τουριστικό μας προϊόν" με το αντίστοιχο της Μονεμβασιάς.

Αυτές οι "ιδέες" δεν είναι λύση, απλά ακούγονται ωραία στα αυτιά. Αν ένας ιδιώτης βλέπει τουριστικώς τα πράγματα, ότι μπορεί να έχει κέρδος, μπορεί να βάλει δικό του πλεούμενο, όπως έχουν βάλει Ερμιόνη - Ύδρα. Αλλά αυτό πάει με 10 μίλια/ώρα και για Ναύπλιο θέλει 2 ώρες, περισσότερες αν πιάνει Ίρια, Δρέπανο, Τολό. Ήδη στην Κοιλάδα θα πιάνει υδροπλάνο ιδιωτικής εταιρείας και όποιος θέλει θα μπορεί να είναι στο Ναύπλιο σε 10 λεπτά, αν υπάρξει τέτοιο δρομολόγιο που να συμφέρει την εταιρεία.

Όμως τέτοιες "ιδέες" αποπροσανατολίζουν όλους μας από τη μόνη ορθή λύση: Δρόμος Εθνικός, όπως η Αμβρακία Οδός, που από Ναύπλιο σε φέρνει Κρανίδι μέσω Δρεπάνου - Ιρίων -  Βουρλιάς - Σαλαντίου - Κρανιδίου. Λύση που πρέπει να επιδιώξουν με κάθε μέσο και η Πλειοψηφία και η Αντιπολίτευση του Δήμου μας, ενωμένοι για το καλό του τόπου μας.

 

Αυτός ο δρόμος είναι 40 χιλιόμετρα, και πάμε σε 20 λεπτά Ναύπλιο.

 Βασικά Πλεονεκτήματα:
1). Συνδεόμαστε παραγωγικά με τον Αργολικό Κάμπο.
2). Συνδεόμαστε πνευματικά, πολιτιστικά, εκπαιδευτικά, με Ναύπλιο και Άργος.
3). Ερχόμαστε πολύ κοντά στις αρχαιότητες του Αργολικού κάμπου και της Επιδαύρου.
4). Δεν έχουμε ανάγκη μεγάλου  ΕΣΥ γιατί σε 20 λεπτά είμαστε σε νοσοκομείο Ναυπλίου. Σημαντικό.
5). Σε 20 λεπτά επισκεπτόμαστε οποιοδήποτε ιδιωτικό γιατρό στο Ναύπλιο.

6). Οι του Αργολικού κάμπου (κάπου 80 000 κόσμος + τους τουρίστες της περιοχής), σε μισή ώρα έρχονται ξεκούραστα στην Ερμιονίδα. Όσο χρόνο κάνει ένας Ερμιονίτης να πάει Πορτοχέλι.

7). Σε 20 λεπτά βρισκόμαστε στην αγορά του Ναυπλίου για να κάνουμε τα ψώνια μας.
8). Συνδεόμαστε με τον υπό κατασκευή δρόμο Ναύπλιο - Δερβενάκια και το ταξίδι Αθήνα - Κρανίδι γίνεται ανετότατο και διαρκεί μόλις 2 ώρες. Αυτό είναι για μας το σημαντικότερο.

Για τα ανωτέρω έχω γράψει αναλυτικά πολλές φορές.

Ο δρόμος αυτός προτάθηκε και έφτασε μέχρι τον σχεδιασμό του από τον οξυδερκή, εργατικό Νομάρχη Αργολίδος 1999 - 2002, του ΠΑΣΟΚ, περιόδου κυβέρνησης Σημίτη, κύριο Αναστάσιο Σαλεσιώτη.

Ο κ. Σαλεσιώτης σχεδίασε αυτόν τον δρόμο, όχι μόνο για τα πλεονεκτήματα που είχε, αλλά γιατί σχεδιάζε παράλληλα με αυτόν τον δρόμο να τρέξει και ο αγωγός νερού από Ανάβαλο. Αν λοιπόν είχε ευδοκιμήσει ο σχεδιασμός του δρόμου και είχε κατασκευαστεί θα είχαμε νερό Αναβάλου στην Ερμιονίδα προ πολλού.

Δυστυχώς, στην Ερμιονίδα, κυρίως στην Κοινότητα και μετά Δήμο Ερμιόνης, τόσο στους επιχειρηματικούς κύκλους όσο και στους αγρότες επικρατούσε ευφορία, ότι ο τουρισμός ήταν η ελπίδα μας και το μέλλον μας, και ότι οι τουρίστες θα αυξάνονταν, αν έρχονταν γρηγορότερα προς Ερμιόνη και Ακρογιαλιά.  Έτσι οι μεν αγρότες θα πουλούσαν τη γη τους πανάκριβα, θα έστρωναν δουλειές κατά μήκος τους δημόσιου δρόμου, και τα ξενοδοχεία του Δήμου Ερμιόνης θα πλημμύριζαν πελατεία. Λόγω αυτής της φαντασίωσης παρολίγον να κάνουμε το Καταφύκι δημόσιο δρόμο και αργότερα οδηγηθήκαμε με συνοπτικές διαδικασίες στον αχρείαστο δρόμο που παρακάμπτει τα Δίδυμα.

Η ανατροπή, δηλαδή το παράτημα του σχεδιασμού του οξυδερκούς Νομάρχου κ. Σαλεσιώτη, δυστυχώς έγινε επί ΠΑΣΟΚ, προφανώς από "ανώτερα κλιμάκια εξουσίας" που επηρεάστηκαν από ντόπιους παράγοντες, χωρίς βέβαια να αντιδράση καμιά άλλη πολιτική δύναμη.

Το αποτέλεσμα; Μια τρύπα στο νερό!

Παρέκβαση Πρώτη:

Από συνέντευξη του κ. Σαλεσιώτη το παρακάτω:

"Ο τέως νομάρχης και νυν δημοτικός σύμβουλος (κ. Σαλεσιώτης) τόνισε ότι δεν πρέπει να είναι πρώτοι αναπτυξιακοί στόχοι της Αργολίδας η σύνδεση του νομού με τα Δερβενάκια και ο δρόμος της Επιδαύρου. Υποστήριξε ότι ο μέγιστος και πιο αναπτυξιακός στόχος πρέπει να είναι ο παραλιακός δρόμος από τα Καρναζέϊκα προς την Ερμιονίδα. Η Αργολίδα είναι ένας διαιρεμένος νομός χωρίς ουσιαστική σύνδεση των δύο περιοχών της. Δεν είναι δυνατόν να πρέπει να φτάσεις στην Τραχειά για να πας στην Ερμιονίδα."

Στην παρακάτω διεύθυνση παρέμβαση του κ. Σαλεσιώτη σε συνεδρίαση του ΔΣ Ναυπλίου όταν ήταν Δημοτικός Σύμβουλος. Αγανακτισμένος καλεί τους κάτω επιχειρηματίες, δηλαδή της Ερμιονίδας να κάτσουν και να δώσουν εξηγήσεις, φυσικά για την εγκατάλειψη του σχεδίου του.

https://youtu.be/RfJuTJ1Mdak

Παρέκβαση Δεύτερη:

Το πλουσιότατο Βιογραφικό του κ. Σαλεσιώτη, του παρ' ολίγον ευεργέτη της Ερμιονίδας αλλά και της Αργολίδας:

ΣΑΛΕΣΙΩΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ

Γεννήθηκε το 1951 στα Λευκάκια Ναυπλίου του Νομού Αργολίδος. Είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και Πολιτικός Μηχανικός Τ.Ε. με μεγάλη εμπειρία στην μελέτη και επίβλεψη τεχνικών έργων και κατασκευών. Διαθέτει γραφείο μελετών και τεχνική – κατασκευαστική εταιρεία που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή της Αργολίδος. Έχει διατελέσει μέλος της Επιτροπής Αρχιτεκτονικού Ελέγχου της Πολεοδομίας Ναυπλίου, της Αρχιτεκτονικής Επιτροπής του Δήμου Ναυπλίου, καθώς επίσης τεχνικός και ειδικός σύμβουλος του Νομάρχη Αργολίδος. Συνδικαλιστικά, υπήρξε μέλος της Γραμματείας ΠΑΣΚ μηχ/κών Αργολίδας, μέλος του ΔΣ Συλλόγου Μηχανικών Αργολίδας, μέλος τριμελούς Γραμματείας ΤΕΕ Αργολίδας, υποψήφιος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (Σ.Α.Δ.Α.Σ).

Στο πλαίσιο της πολιτικής του δραστηριότητας υπήρξε υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Ναυπλίου, Νομαρχιακός Σύμβουλος Αργολίδας ως εκπρόσωπος του ΤΕΕ, Νομαρχιακός Σύμβουλος Επαρχίας Ναυπλίας, Περιφερειακός Σύμβουλος, Πρόεδρος Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού, μέλος επιτροπών του Δήμου Ναυπλίου, Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Ναυπλίου. Την περίοδο 1999-2002 διετέλεσε ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ και από το 2003-2009 είναι επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Νομαρχιακού Συμβουλίου Αργολίδος.

Ιδιαίτερη έντονη και αποδοτική είναι η δράση του στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα της Αργολίδας : υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Λευκακίων, μέλος του Δ.Σ. του Πολεμικού Μουσείου Ναυπλίου, Πρόεδρος της Γυμναστικής Ένωσης Αργολίδας (Γ.Ε.Α.) και είναι επίτιμο μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης (ΕΛΛ.Ι.Ε.Π.ΕΚ.).

Η πορεία του στο ΠΑΣΟΚ ξεκινάει από το 1974. Έκτοτε έχει συμμετάσχει ως μέλος στη Συντονιστική Επιτροπή Κλαδικής Επιτροπής Επιστημόνων Αργολίδας, στη Συντονιστική Επιτροπή Τ.Ο. Ναυπλίου, στη γραμματεία Ο.Ε.Σ. Αργολίδας, στη Νομαρχιακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ Αργολίδος. Έχει διατελέσει υπεύθυνος στην Νομαρχιακή Γραμματεία Προγραμματισμού και Ανάπτυξης, Αγροτικών Θεμάτων και Θεμάτων Τουρισμού και συμμετείχε με την ιδιότητα του συνέδρου σε τρία συνέδρια του ΠΑΣΟΚ. Από το 1990 υπήρξε προτεινόμενος της βάσης σε προκριματικές εκλογές για υποψήφιος δήμαρχος, νομάρχης και βουλευτής. Από το 1999 είναι μέλος της Ε.Ν.Α.Ε. και το 2003 και 2007 συμμετείχε ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο της Φώφης Γεννηματά στην Ε.Ν.Α.Ε.

----------

Και τώρα τι κάνουμε; Επιστρέφουμε στην ανάπτυξη της Ερμιονίδας και μάλιστα την τουριστική, βάζοντας καΐκια να μας συνδέουν με το Ναύπλιο, ταξιδεύοντας προς Ναύπλιο από τον σημερινό άθλιο δρόμο, και προς Αθήνα από τον σημερινό πανάθλιο δρόμο;

Πρόταση προς τον κύριο Δήμαρχο:

Καλέστε τον κύριο Σαλεσιώτη να μιλήσει στο Κρανίδι για τα προβλήματά μας και τη λύση τους. Και να τον τιμήσετε. Όχι όλο τι έκαναν οι παλιοί το 1821. Τι κάνουμε εμείς σήμερα. Αυτό ενδιαφέρει και τους παλιούς αν μας βλέπουν από ψηλά.

 

Παρέκβαση Τρίτη:

 

Παρόμοιες "ιδέες" με τη θαλάσσια συγκοινωνία Κοιλάδας - Ναυπλίου είναι και οι παρακάτω παλαιότερες:

 - Λύση του προβλήματος του πόσιμου νερού λαμβάνοντας πόσιμο από τα δημόσια πηγάδια Ερμιονίδας. Αυτή τη ζήσαμε για λίγες μέρες μέχρι να στερέψουν τα πηγάδια.

- Λύση  του προβλήματος του πόσιμου νερού με μεταφορά με υδροφόρα πλοία από περιοχές που έχουν νερό. Φτιάχτηκαν τα  έργα, το σύστημα δεν λειτούργησε και ευτυχώς.

- Λύση  του προβλήματος του πόσιμου νερού με αφαλάτωση υπόγειων υφάλμυρων υδάτων. Δηλαδή θα βοηθούσαμε τη θάλασσα να εισέρχεται βαθύτερα στον υδροφόρο ορίζοντα.

- Λύση του προβλήματος των απορριμμάτων με την φοντανοποίηση αυτών στην εγκατάσταση δεματοποίησης του Σταυρού Διδύμων. Επιεικώς απερίσκεπτη.

- Λύση στο πρόβλημα της σφαγής ζώων με τη δημιουργία Δημοτικού Σφαγείου. Ακόμη το Σφαγείο "διατίθεται".

- Λύση του προβλήματος της επεξεργασίας λυμάτων με εγκατάλειψη του βιολογικού σταθμού Πορτοχελίου και μεταφοράς αυτών στον αντίστοιχο του Κάμπου Κρανιδίου, κοντά στην "τουριστική μας ναυαρχίδα", το γκολφ.

 - Λύση για να έρχονταν οι τουρίστες στην Ερμιόνη και Ακρογιαλιά γρηγορότερα, περνώντας τον δημόσιο δρόμο μέσα από το φαράγγι του Καταφυκιού. Αδιανόητο.

- Λύση του προβλήματος συγκοινωνιών με το να έρθει το τραίνο (άραγε ποιο τραίνο, από που και πώς και με τι κόστος) για την εξυπηρέτηση μιας απομονωμένης επαρχίας μόλις 10000 κατοίκων.

- Μπορεί ο αναγνώστης να προσθέσει και άλλες παλαιότερες "ιδέες" και "λύσεις" ίδιου ..... επιπέδου με τις ως άνω.

 

Παρέκβαση Τέταρτη:

 

Η Αμβρακία οδός τελείωσε. Μια παρόμοια οδός που θα συνδέσει το αεροδρόμιο Καλαμάτας με την Πύλο ξεκινάει.

Και η οδός η αναγκαιοτάτη Ναύπλιο - Δρέπανο - Ίρια - Σαλάντι - Κρανίδι, ένα παρόμοιο έργο είναι.

Λέτε ότι για την Αμβρακία δεν πίεσαν με κάθε τρόπο οι ενδιαφερόμενοι τοπικοί Δήμαρχοι και Πρόεδροι Κοινοτήτων, τοπικοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες;

Όσο για την οδό Αεροδρόμιο Καλαμάτας - Πύλος ενήργησε ο κ. Σαμαράς, όλοι οι πολιτικοί της Μεσσηνίας, οι τοπικοί οικονομικοί και τουριστικοί παράγοντες, οι εκ Μεσσηνίας Περιφερειάρχες και άλλοι και άλλοι. Εμείς νομίζουμε ότι σε εμάς θα χαριστεί "υπό τινος";

Κινητοποίηση χρειάζεται από τον Δήμο μας, τις Κοινότητές μας, τους Ξενοδόχους, τις ενώσεις παραγωγών, καταστηματαρχών κ.λ.π., κ.λ.π., και φυσικά ενεργοποιηση και των αντίστοιχων στην Ύδρα και στις Σπέτσες και σύμπλευση, γιατί αφορά και αυτούς αυτή ο οδός.

Αν περιμένουμε μίαν ωραίαν πρωίαν να μας ανακοινώσει αρμόδιο υπουργείο την κατασκευή της "εις ένδειξιν τιμής και ευγνωμοσύνης"  διότι στείλαμε πλοία στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ..... καλά κρασιά.

Βασίλης Γκάτσος.

Πηγή enmpoermionis.com