ΚΚΕ Αργολίδας | Ο λαός να επαγρυπνεί, καμιά υποχώρηση από την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα, απεμπλοκή από τα ευρωατλαντικά σχέδια

Φωτογραφία | tovima.gr

Η  χθεσινή συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, οι προηγούμενες συναντήσεις και οι συνομιλίες για την αποκαλούμενη “θετική ατζέντα”, κινούνται στις επικίνδυνες ράγες του αποκαλούμενου “Οδικού Χάρτη” για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που αποφασίστηκε στη ΝΑΤΟϊκή Σύνοδο Κορυφής, τον Ιούλη του 2023 και υλοποιείται με τις σχετικές διαπραγματεύσεις υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

 

Πρόκειται για εξελίξεις που δικαιολογημένα εντείνουν τις λαϊκές ανησυχίες για τις συνέπειες στην κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, γιατί, ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, που υιοθετούν ουσιαστικά και τα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου, ο πραγματικός στόχος των διαπραγματεύσεων είναι η ενίσχυση της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και η συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, για να προωθηθούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, σε συνθήκες κλιμάκωσης του πολέμου στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή και όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στα Βαλκάνια.

 

Μάλιστα, στις προκλήσεις της Τουρκίας ήρθαν να προστεθούν τις τελευταίες ημέρες κι άλλες - πάλι από “σύμμαχα” ΝΑΤΟϊκά κράτη - όπως η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία, αναδεικνύοντας τον επικίνδυνο χαρακτήρα του ΝΑΤΟ, που αποτελεί παράγοντα επιθετικότητας και αποσταθεροποίησης σε βάρος των λαών, όπου εναλλάσσονται τα παζάρια και οι επιθετικές ενέργειες.

 

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να καλλιεργήσει προσδοκίες και αβάσιμο εφησυχασμό, χρησιμοποιώντας την ψευδαίσθηση των “ήρεμων νερών”, διαψεύστηκαν για ακόμα μια φορά. Στα τετελεσμένα και τις διεκδικήσεις της τουρκικής ηγεσίας έχουν προστεθεί οι νέες προκλητικές ενέργειες, όπως οι αντιδράσεις στην χωροθέτηση θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, οι νέες NAVTEX στην καρδιά του Αιγαίου, στο πλαίσιο του κατασκευάσματος περί “γκρίζων ζωνών” και του δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”, αλλά και η επιμονή στις αναφορές για “τουρκική μειονότητα” στην Θράκη και η θέση των “δύο κρατών” στο Κυπριακό, που διαιωνίζει τις συνέπειες της 50χρονης κατοχής.

 

Η, δε, προσήλωση του κ. Μητσοτάκη στο να στηρίζει ακόμα και τώρα το κράτος κατακτητή του Ισραήλ στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, όχι μόνο επιτρέπει στον Ερντογάν να καπηλεύεται τον αγώνα των Παλαιστινίων, ενώ είναι κι αυτός επικεφαλής ενός κατοχικού κράτους, αλλά ουσιαστικά νομιμοποιεί την πολιτική της εισβολής, κατοχής και του εποικισμού που βιώνει και ο Κυπριακός λαός.

 

Ο λαός να επαγρυπνεί, καμιά υποχώρηση από την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, απεμπλοκή της Ελλάδας από τα ευρωατλαντικά σχέδια, να δυναμώσει η κοινή πάλη του ελληνικού και του τουρκικού λαού, των λαών της περιοχής.