Το Δικαστικό Μέγαρο Ναυπλίου φωνάζει εγκατάλειψη

Το Δικαστικό Μέγαρο Ναυπλίου, είναι κτήριο, το οποίο χτίστηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και τώρα βιώνει μία εγκατάλειψη χρόνων, με εικόνες, πραγματικά ντροπιαστικές.

Παντού από έξω μέχρι μέσα, δείχνει μία εικόνα κατάθλιψης, καθώς οι φθορές του είναι πολλές και κανείς προφανώς δεν τις αγγίζει.

Τα τελευταία χρόνια, απλώς τοποθετήθηκαν τα προστατευτικά σίδερα, για μην πέσει κανένας σοβάς στο κεφάλι κάποιου περαστικού και έχουμε θύματα της «δικαιοσύνης», στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου, και αυτό κάποιοι το ονομάσαν συντήρηση!

Σε κάθε του τοίχο, το χρώμα να έχει ξεκολλήσει από τους ενώ τα ξύλινα παράθυρα είναι ξεφλουδισμένα, με ελάχιστο προφανώς χρώμα πάνω τους.

Η πλατεία Νικηταρά, στην οποία βρίσκεται το συγκεκριμένο κτήριο, βιώνει και αυτή μία δικιά της εγκατάλειψη, αφού τα τσιμέντα της έχουν ξεκολλήσει και έχουν ανέβει στην κυριολεξία το ένα πάνω στο άλλο.

 

Παντού γύρω από το κτήριο, βλέπεις τρύπες από ξεκολλημένους σοβάδες και ξεφλουδισμένα ξύλινα παντζούρια, μαζί με έναν βουλωμένο από σκουπίδια σωλήνας υδρορροή, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον το νερό που θα σφηνώσει εκεί μέσα, και θα βγει σε κάποιο άλλο μέρος του κτηρίου, στην πρώτη νεροποντή, και τότε μόνο ένας θεός ξέρει τι ζημιά θα προκαλέσει.

Μέχρι και σακούλες από μπάζα έχουν εναποθέσει στην πλατεία, οι οποίες όπως θα δείτε και στην φωτογραφία, παίζουν τον ρόλο του κάδου σκουπιδιών.

Επιστρέφοντας στο εσωτερικό του κτηρίου τώρα, θα δούμε αρχικά μπαίνοντας μέσα ότι τα ξύλινα κάγκελα έχουν αποκολληθεί από την μαρμάρινη σκάλα, και έχει τοποθετηθεί προστατευτική κορδέλα και κώνος για να μην τα ακουμπήσει κανείς και βρεθεί ένα πάτωμα πιο κάτω αγκαλιά με τα κάγκελα, το οποίο εγκυμονεί και κίνδυνο ακόμη για πολύ σοβαρό τραυματισμό.

Επίσης κάνοντας μια βόλτα στους διαδρόμους θα διαπιστώσεις, ότι το χρώμα έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τα άλλοτε κάτασπρα ξύλινα παραθυρόφυλλα, ενώ το χρώμα έχει ξεκολλήσει από τους τοίχους.

Λίγο παρακάτω θα δεις μια πόρτα η οποία έφυγε από τους τοίχους αφού μετά από τόσα πολλά χρόνια που έχει να γίνει η οποιαδήποτε συντήρηση στο κτήριο, οι μεντεσέδες που την κρατούσαν σφιχτά στα χέρια τους, από την κούραση τους προφανώς αναγκάστηκαν να βγουν στην σύνταξη αφήνοντας την πόρτα τους ξεκρέμαστη.

Επίσης λίγο πιο πέρα θα δούμε μία σκάλα, όπου τα σκαλοπάτια της έχουν διαβρωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, που αποτελούν κίνδυνο για όποιον περάσει από εκεί.

Ενώ στο ίδιο σημείο λίγο παρακάτω θα δούμε στον τοίχο μία παλιά υδραυλική μάλλον εγκατάσταση, που έχει πλέον σκεβρώσει από τα πολλά χρόνια σε αχρησία.

Σε όλο το κτήριο όπου και αν πατήσεις θα ακούσεις το κλακ από τα ξεκολλημένα πλακάκια, τα οποία όμως αλλού έχουν σπάσει και έχουν αφήσει στην θέση τους, τρύπες στο δάπεδο.

Ένα κτήριο κόσμημα κάποτε για την πόλη μας, που τώρα έχει αρχίσει πια να χάνεται εξαιτίας της αδιαφορίας συνολικά και διαχρονικά όλων των υπευθύνων.

Ένα πραγματικό νεοκλασικό κτήριο που χτίστηκε το 1911 με χορηγία από τον Ανδρέα Συγγρό, με την ομώνυμη οδό να περνάει δίπλα του.

Στην πλαϊνή του είσοδο, δεσπόζουν οι προτομές των Αναστασίου Πολυζωίδη και Γεωργίου Τερτσέτη, των δύο δηλαδή ανθρώπων, που αρνήθηκαν να υπογράψουν το πρακτικό για την θανατική καταδίκη των οπλαρχηγών της επανάστασης του 1821.

Σήμερα όμως τους τιμούμε όλους αυτούς τους ανθρώπους, με εικόνες ντροπής, απέναντι στον ηρωισμό τους, που ήταν μεγάλος για την εποχή εκείνη.

Με τέτοια ντροπιαστική εικόνα που προκαλεί σοκ και φτάνει στο σημείο να ντρέπεται και η ίδια η ντροπή, το θέμα, έρχεται στο Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλιέων, αύριο, με μοναδικό του σκοπό να εκδοθεί για την συνεχιζόμενη εγκατάλειψη του κτηρίου, ένα, ψήφισμα διαμαρτυρίας.